Fundering voor de metafysica van de zeden

In 1785 publiceert Kant (1724-1804) een kort traktaat over ethiek, Fundering voor de metafysica van de zeden. Kant verkent daarin voor het eerst de ethische consequenties van zijn beroemde Kritiek van de zuivere rede uit 1781. Bij het formuleren van een antwoord op de vraag naar het moreel goede gaat Kant ervan uit dat de mens niet kan weten wat het goede op zich is. Hij stelt daarom niet het resultaat van menselijk handelen centraal, maar de gezindheid van waaruit dat handelen plaasvindt. De voorwaarde die deze gezindheid mogelijk maakt meent hij gevonden te hebben in de autonomie van de menselijke wil. De Fundering is een van de meest invloedrijke geschriften binnen Kants oeuvre, en een cruciaal werk de geschiedenis van het denken over moreel handelen.