Henk Oosterling op shortlist Socratesbeker 2017

Henk Oosterling is met Waar geen wil is, is een weg genomineerd voor de Socratesbeker, de jaarlijkse prijs die wordt uitgereikt tijdens de Maand van de Filosofie aan de auteur van het meest urgente, oorspronkelijke en prikkelende Nederlandstalige filosofieboek dat in het voorgaande jaar – in dit geval dus 2016 – verscheen. De winnaar wordt bekendgemaakt tijdens de Nacht van de Filosofie op vrijdag 21 april in De Lindenberg in Nijmegen.

Henk Oosterling is met Waar geen wil is, is een weg genomineerd voor de Socratesbeker 2017. De Socratesbeker wordt ieder jaar uitgereikt tijdens de Maand van de Filosofie aan de auteur van het meest urgente, oorspronkelijke en prikkelende Nederlandstalige filosofieboek dat in het voorgaande jaar – in dit geval dus 2016 – verscheen. 2416 jaar geleden dronk Socrates de gifbeker na beschuldigd te zijn van corrumpering van de jeugd en het verspreiden van heidense ideeën. Tegenwoordig waarderen we juist Socrates’ kritische geest. De winnaar krijgt naast de Socratesbeker 2416 euro uitgereikt tijdens de Nacht van de Filosofie op vrijdag 21 april in De Lindenberg in Nijmegen.

De jury – bestaande uit voorzitter Jenny Slatman (hoogleraar Tilburg University), Elma Drayer (schrijver en columnist), Sjoerd de Jong (journalist en ombudsman NRC media), Anna Luyten (publicist en journalist) en Florentijn van Rootselaar (redacteur Filosofie Magazine) – kwam tot de volgende shortlist, in alfabetische volgorde:

• Ignaas Devisch, Rusteloosheid
• Thijs Lijster, De grote vlucht inwaarts
• Eva Meijer, Dierentalen
• Henk Oosterling, Waar geen wil is, is een weg
• Marjan Slob, Hersenbeest

Devisch, Lijster en Oosterling sluiten naadloos aan op het thema van de Maand van de Filosofie: rust – zij het elk op geheel eigen wijze. Waar Devisch pleit voor meer rusteloosheid in ons bestaan, bestudeert Lijster hoe hedendaagse cultuurfilosofische fenomenen ertoe leiden dat we ons steeds meer naar binnen keren. Oosterlings ‘doendenken’ of ‘lichaamsdenken’, gebaseerd op zijn eigen ervaringen als filosoof en zwaardvechter in Japan en Europa, analyseert ons mens-zijn voorbij het rationele zelf. Bij Meijer en Slob speelt de fysieke, lichamelijke, animale kant van ons bestaan eveneens een cruciale rol. Slob laat zien dat wij niet enkel hersenen zijn. Wij zijn ook wezens die zichzelf ervaren en dit in taal uitdrukken. Meijer beargumenteert dat dieren ook taal hebben en dat wij hun daarom een politieke voice moeten geven.