'Lessen in pragmatisme' van Peirce nu in Boom Klassiek

Lessen in pragmatisme is de eerste vertaling in Nederland van werk van Charles Sanders Peirce, een Amerikaanse filosoof die alom gezien wordt als de grondlegger van het Amerikaanse pragmatisme en van de semiotiek. De laatste jaren groeit de belangstelling voor zijn werk. Deze relatief onbekende filosoof hoort volgens ons in de canon van de filosofie thuis, reden om het werk op te nemen in de serie Boom Klassiek.

Volgens Charles Peirce bestaan er vier manieren waarop mensen tot een vaste overtuiging kunnen komen: het vooroordeel, de methode van het gezag, de a priori-methode en de wetenschappelijke methode. De laatste verschilt van de drie andere door principiële corrigeerbaarheid en het zoeken naar waarheid. In een tijd van fact-free politics is dit actueler dan ooit. 

“De vraag naar de actualiteit van Peirce’ filosofie wordt beantwoord met een verwijzing naar twee deugden: waarheidsliefde en respect voor de bewijskracht van feiten. Zijn enorme denkkracht op vele terreinen van wetenschap en filosofie wordt weerspiegeld in het uitgebreide arsenaal van observaties, argumentaties, creatieve ingevingen en metafysische vergezichten dat zijn werk biedt.” – Kees Schuyt in het voorwoord bij Lessen in pragmatisme.

De filosofische essays in dit boek vormen een eerste essentiële introductie op het werk van Peirce. Ze beslaan de belangrijkste onderwerpen van zijn filosofie. Omdat deze onderwerpen tegelijk zo nauw verweven zijn met de grondslagen van zijn semiotiek, is bij de selectie vooral gekozen voor de essentiële artikelen op het gebied van de kennistheorie, met zijn vroege kritiek op Descartes, het pragmatisme, zijn opvattingen over wetenschap en wetenschappelijke redeneervormen. 

Charles Sanders Peirce (1839–1914) is de grondlegger van het Amerikaans filosofisch pragmatisme, een bepaalde manier van leven, waarbij denken en doen met elkaar verenigd zijn. Peirce was actief als wiskundige, natuurkundig onderzoeker en logicus; hij werd de grondlegger van de semiotiek. In 1935 verscheen postuum in acht delen zijn Collected Papers (Belknap Press Harvard).

Inleiding en verantwoording zijn van vertaler Kees Schuyt, emeritus hoogleraar sociologie aan de Vrije Universiteit, en auteur van het binnenkort te verschijnen Spinoza en de vreugde van het inzicht (Balans, 2017).

Volgens Charles Sanders Peirce bestaan er vier manieren waarop mensen tot een vaste overtuiging kunnen komen: het vooroordeel, de methode van het gezag, de a priori-methode en de wetenschappelijke methode. De laatste verschilt van de drie andere door principiële corrigeerbaarheid en het zoeken naar waarheid. In een tijd van fact-free politics is dit actueler dan ooit. 

“De vraag naar de actualiteit van Peirce’ filosofie wordt beantwoord met een verwijzing naar twee deugden: waarheidsliefde en respect voor de bewijskracht van feiten. Zijn enorme denkkracht op vele terreinen van wetenschap en filosofie wordt weerspiegeld in het uitgebreide arsenaal van observaties, argumentaties, creatieve ingevingen en metafysische vergezichten dat zijn werk biedt.” – Kees Schuyt in het voorwoord bij Lessen in pragmatisme.

De negen filosofische essays in dit boek vormen een eerste essentiële introductie op het werk van Peirce. Ze beslaan de belangrijkste onderwerpen van zijn filosofie. Omdat deze onderwerpen tegelijk zo nauw verweven zijn met de grondslagen van zijn semiotiek, is bij de selectie vooral gekozen voor de essentiële artikelen op het gebied van de kennistheorie, met zijn vroege kritiek op Descartes, het pragmatisme, zijn opvattingen over wetenschap en wetenschappelijke redeneervormen. 

Charles Sanders Peirce (1839–1914) is de grondlegger van het Amerikaans filosofisch pragmatisme, een bepaalde manier van leven, waarbij denken en doen met elkaar verenigd zijn. Peirce was actief als wiskundige, natuurkundig onderzoeker en logicus; hij werd de grondlegger van de semiotiek. In 1935 verscheen postuum in acht delen zijn Collected Papers (Belknap Press Harvard).
Inleiding en verantwoording zijn van vertaler Kees Schuyt, emeritus hoogleraar sociologie aan de Vrije Universiteit, en auteur van het binnenkort te verschijnen Spinoza en de vreugde van het inzicht (Balans, 2017).